2023 vizyonu!.. "atma recep, din kardeşiyiz"

İSTİSMAR VE FURYA, 

2023 VİZYONU

Mustafa Nevruz SINACI

            El insaf!..

            Başta iktidar partisi olmak üzere, ana muhalefet ve bilumum muhalefet partileri dâhil, tamamı bir “2023 Vizyonu” dur tutturdu gidiyor. Tabii, Türkiye Cumhuriyetinin kuruluşunun 100. yıldönümü, kulağa hoş gelir, üstelik inandırıcılığı da kamçılıyor. Ancak, hedefe daha 12 küsur yıl var. Kim öle kim kala. Her ne kadar, iyi bir propaganda söylemi olsa bile, bizim ülke siyasetinde böyle ‘üç dönemi birden kapsayan’ vaatlere hiç rastlanmadı. Bizim insanımız bu usul ve süreye alışık değil. O nedenle, ‘bu da yalanın kuyruklusu’ deyip, gülüp geçiyorlar.

            MÜRAİLİK, İSTİSMAR VE FURYA    

            Bizim politikACI’lar yıllarca, ‘vizyon - misyon’ kelimelerini doğru, dürüst kullanmayı beceremediler. Bu nedenle, doğal olarak, 2023 vizyonu adına açıklanan hiçbir şey anlamı ile örtüşmüyor. Söylenirken bile ikiyüzlülük, mürailik, istismar, yalan, furya ve şark kurnazlığı sırıtıyor, pis kokuyor. Hedef ve proje dedikleri saçmalıkların maksadını aşan abartılar olduğu çok net anlaşılıyor. Çünkü vatandaş, biri (CHP) hariç tamamı 1963 tevellüdüne dayalı siyaset simsarı, din tüccarı, misyon taciri; “sulta/cunta/dikta/cemaat/aşiret” partilerinin bu güne kadar hiçbir vaatlerini tutmadıklarını ve yalan söylemekte gayet de usta olduklarını çok iyi biliyor.  

Kaldı ki, inandırıcılığı baltalayan başka faktörlerde var.

Tıpkı ‘adalet-kalkınma’, ‘cumhuriyet halk’, ‘milliyetçi hareket’, ‘demokrat’, ‘büyük birlik’ ve diğerlerinde olduğu gibi; Partilerin hiç birisi kendi adıyla örtüşmüyor, anlamıyla bütünleşmiyor. Yani partiler, adlarının adamı değiller!.. Görünürde bu bile sahnelenen kirli oyunun, menfur bir aldatmaca ve kandırmacadan ibaret olduğunu anlamaya yetmekte!... 

AD’LAR, ANLAMLAR VE EYLEMLER!...

            AKP, adaletli değil; Sadece yandaş ve yoldaşlarını kalkındırıyor…

            CHP’nin “halkla ve halkın sorunlarıyla her hangi bir ilgisi, alâkası yok.

            MHP batı yanlısı, AB’ci enternasyonal, zaaflar ile malul ve şuursuz.

            BBP, öz misyonuna hayat vermek yerine, varlığını sürdürmek çabasında..

            Demokrat Parti, kendi dava, 46 ruh, amblem ve misyonundan bihaber…

            Diğerleri mi? İşin doğrusu: 1924 Anayasası ve eşdeğer yasalardan tutun, 1928, 1961 ve 1982 ile 2820 sayılı SPK’yı şamil olmak üzere; Mevcut tanımlamaya hiçbirisi uymuyor. Oysa uydurma görevi yüklenen bir yargı ve Cumhuriyet Başsavcısı var. Hattâ, bütün haksızlık ve hukuksuzlukların denetleyicisi olarak yetkili ve görevli bir; Yüksek Seçi Kurulu bile!..

            Dahası, Anayasa ve yasalar, siyasi partilerin zorunlu organlar, üyeler ve üye olmayan vatandaşlarca da denetlenmesini öngörmekte. “Siyasi partiler demokrasinin esas ve ilkelerine aykırı fiil ve tasarrufta bulunamazlar” hükmü kendi kanununda yer almakta!...

            Buna rağmen 50 yıldır, dağ doğura, doğura fare doğuruyor.

            Meselâ “genel olarak” bunların “2023 Vizyon”larına bir bakalım:

            01. Yeni, ileri ve sivil anayasa,

            02. Kürt, Alevi, Ermeni, Rum ve Roman açılımları,     

            03. Avrupa yakası-Trakya kanal projesi,

            04. İstanbul’un iki yakasına iki şehir,

            05. Bir bu kadar daha duble / bölünmüş yol,

            06. Helâl Kart, Hilâl Kart, Yeşil Kart, Mavi Kart…

            07. Aile maaşı, açlık ödeneği ve devasa yardım bütçesi!..

            08. Milli Gelirde artış,

            09. Dünyanın 10 büyük ekonomisinden biri,

            10. Dünyanın 10 büyük limanından birini yapmak,

            11. İhracatı 500 milyar doların üstüne çıkartmak,

            12. En az 3 Nükleer enerji Santralı yapmak!....

 DAHA NELER, NELER!.…

Mustafa Nevruz SINACI

Ankara Esenboğa hava alanından Kızılay’a raylı sistem de bu furya kapsamında; Yıllar yılı metro mezarlıklarından, bina yapmak maksadıyla üst üste yığılmış demir-çelik ucubeleri ve yolları tıkayan şantiye bozuntularından çektiğimiz yetmezmiş gibi.. Bunları “Türkiye Cumhuriyetinin 100. Kuruluş Yıldönümü” adına bir vizyon olarak vaat etmek bile başlı başına “vizyonsuzluğun” utanç verici göstergesi ve zaaf’ın itirafıdır. 

Sırf AKP’nin sözde “2023 vizyonu” 100 ana madde tutuyor. Diğerleri ile alt alta yazdığında neredeyse 300 madde ediyor. El âlemin 100 sene önce hallettiği metro, hastane, hapishane, otoyol, fukaralık maaşı gibi abesle iştigal çabası.. Fakat ülkemiz ve insanımızın “mutlak ihtiyaçları” ile dünyadaki genel gidişin icapları doğrultusunda gerçekçi, akılcı ve objektif bir vaat yok. Çoğu hayal mahsulü, Rusların “pembe yalan” dedikleri türden. Büyük bölümü de uygulama imkânından vareste, halkın ifadesi ile: Yalan, dolan, mavra, palavra...

OLASI 2023 VİZYONU:

Tıpkı 10 Kasım 1938 ve 27 Mayıs 1960’da olduğu gibi;

Tam istihdam, sıfır işsizlik, sıfır yolsuzluk, sıfır anarşi, sıfır terör.. Dünyanın en ileri 4 ülkesi arasında yer alan zengin, saygın, hâkim ve hükümran; Tam bağımsız ve özgür Türkiye; Denizleri, gölleri temiz, akarsuları arı-duru, çağıl-çağıl ve içilebilir kıvamda; Ülkenin tamamı ağaçlık, ormanlık, kıraçlar ekili alanlara dönüşmüş; Zenginlik-mutluluk ve refah halka inmiş, tabana yayılmış; Emekli ile çalışan arasında norm ve standart birliği sağlanmış; Adil intibak  yasaları çoktan çıkmış; Gelir adaletsizliği uçurumu kapatılmış; Enerji sorunu ileri teknoloji ile “yenilenebilir” ve “duru enerji” kaynaklarından halledilmiş; Şehir suları rahatlıkla içilebilen;, Bütün Yüksek Okul ve Üniversitelerine sınavsız girilebilen; Tüm vatandaşlarının “hayatın her alanında”, yargı ve yasa önünde eşit olduğu;, “Huzurlu, mutlu, adaletli ve güvenli” devlet….

Seçim sathı mailinde “2023 vizyonu” diye yutturulanların vizyonla falan alâkası yok.

Olsa, olsa utanç verici yalanlar ve en olası söylemleri bile rantiye tuzaklarından ibaret.

İşte “yeni ve sivil anayasa yapacağız” vaveylaları yerine; Demokratik, adaletli, ilkeli, onurlu, sorumlu ve “millet iradesini, devlet idaresine tam olarak yansıtacak”; Namuslu, dürüst ve demokrat bir “siyasi partiler yasası yapacağız” deselerdi, şüphesiz daha gerçekçi olurdu!..  

Akamete uğrayan kadük açılımlar yerine de; Bir tek: “gerçek demokrasi, adalet ahlâkı ve hukuk” açılımı; Yeter, artardı bile!…

Meseleyi iki açıdan ele almak gerek.

1. Partilerin hiçbiri, bundan önceki seçimlerde yaptıkları vaatleri yerine getirmemiş ve tam bir pişkinlikle üstüne yatmış, unutmuşlar. Örnek: Yolsuzlukların kökünden kazınması, devlet, siyasi partiler, bürokrasi, kurumlar, darbeler ve vatandaş arasında acil bir “hesaplaşma ve yüzleşme”, milletvekili dokunulmazlıklarının kaldırılması, başta emekliler olmak üzere maaşlarda norm, standart ve adalet ilkelerinin uygulanması, ülkede insan hakları, adalet ve hukukun ayrımsız olarak uygulamaya geçirilmesi… Kalkınma, gelişme, muasır medeniyet seviyesine ulaşma… Yurtta barışı sağlama ve cihanda barış’ın teminatı olma… İçerde emniyet, huzur ve istikrar, dışarıda izzet ve itibar.. Vergide adalet, çok kazanandan çok, az kazanandan az vergi vs… Sonuçta ne oldu: Tamamı yalan çıktı.

2. Ulu orta ileri sürülen savlar, tarihi yalanlar, milli hafıza silme operasyonları; AB’ye tam üye olunacak; Dersim’in hesabı sorulacak; Kürt-G. Doğu sorunu kökünden halledilecek; Dinler arası diyalog; Küresel dünya da etkin ve güçlü bir partner olunacak!.. Bunları tek tek ele alıp inceleyecek ve irdeleyeceğiz.  

Peki, TC bu yılki “Huzur Sıralaması”nın neresinde?

Dünyanın en huzurlu ülkeleri listesinde İzlanda, Yeni Zelanda ve Japonya ilk sırlarda yer alırken, Sudan, Irak ve Somali son sıralarda bulunuyor. Merkezi Avustralya'nın Sydney kentinde bulunan Ekonomi ve Barış Enstitüsünün (IEP) son yıllarda hazırladığı "Küresel Barış Endeksi"nin 2011 yılı sonuçlarına göre Türkiye, 153 ülke arasında 127. sırada. 

 VESAYETİN 51. YILI VE 12 HAZİRAN

Mustafa Nevruz SINACI

            Her kim ki, şu rezil ortamda “demokrasi havarisi” rolü oynuyorsa, ondan daha yalancı, üçkâğıtçı, sersem, sahtekâr yok demektir. Yaklaşık 50 yıldır ABD ve Avrupa sömürgecileri de aynısını yapıyor. Tuzağa düşenleri sürükledikleri girdap ıstırap, kan-elem işkence ve gözyaşı. Sonra siz ‘pişmanlıkla, yandım Allah’ deyip hatayı tamir ve imara çalışırken, onlar malı götürüyor; İşbirlikçi, bedhah, yandaş ve yoldaşlarla soyup, soğana çeviriyorlar ülkenizi..    

            İşte 51 yıldır bizim de kaderimiz bu. Maruz kaldığımız tehdit ve tehlike; 1958 yılında Merhum Menderes tarafından akamete uğratılan BOB, BİB projeleri. Bunun bedelini 50 yıl önce başlarıyla ödediler. Allah (CC) O’nlara rahmet ve mağfiret eylesin. Ve millet bilsin ki, merhum Menderes bu ülkenin son Baş Vekil’i, Polatkan ve Zorlu’da son bakanları idi. Sonra gelenler hep; Sulta, cunta, dikta ve vesayetin kulu, kölesi oldular…

İşte hakikat, itiraf, nedamet, tarihi gerçek ve mâkus talih..   

“Türkiye’de demokrasiyi her türlü vesayetin sultasından kurtarmak zorundayız. Ve ne yazık ki bugün Türkiye’de demokrasi hem askerî hem de sivil vesayetin açık tehdidi altında olduğundan, yalnızca askerin kışlaya çekilmesiyle sorun çözülmüyor. Aynı zamanda, sivil vesayetin önüne set çekmek, çoğunluk diktasını rejimin sınırları içine geriletmek de zorunlu. 27 Mayıs olayını doğru okursak, bu gerçeği bütünüyle görebiliriz. Askerî vesayeti kınarken, sivil vesayeti görmemek, tıpkı ‘Askerî vesayet iyidir’ demek kadar yanlış ve kötüdür. Her ikisinin de demokrasiyle uzaktan yakından ilişkisi yoktur. ‘Yaşasın askerî vesayet!’ diyen diktacıdır. ‘Kahrolsun askerî vesayet!’ derken, sivil vesayetin sultasını görmezden gelen ise hem diktacıdır hem sahtekâr. Ne yazık ki, demokrasi (objektif hukuk, adalet ve) sivil vesayeti ayıramayan kafa karışıklığı yarım yüzyıl önce de vardı, şimdi de var. Bu nedenle 27 Mayıs’ı doğru okursak bu kafa karışıklığından kurtuluruz…” (….’dan alıntı)

Hal böyle olunca; 12 Haziran konusunda kuşkular, tehdit algıları ve tereddütler: 

“Türkiye 12 Haziran seçimlerine doğru giderken, Ortadoğu'da gelişen olaylar bütün çıplaklığıyla ortaya bir gerçeği çıkarmıştır: Küresel gücün hakimiyeti, Müslüman halkları ve mazlum dünyayı dizayn etmek istemektedir. Bu dizayn hem de söylemcilerin dillerinden düşürmedikleri "demokrasi-insan hakları-adalet–hukuk ve özgürlük" sözleriyle yapılmaktadır. Türkiye bu süreçte kullanılan bir aktördür. Amaç, enerji ve ekonomi savaşlarında Türkiye'nin imkân ve kabiliyetlerini ve kapasitesine kullanmak arzusudur!

Türk milleti de 12 Haziran'da sanki seçim varmış gibi oy kullanacak ama verdiği oylarla içteki ve dıştaki küresel güç hâkimiyetinin Türkiye'deki dizaynına bilmeden destek olacaktır! Dolayısıyla Türk milleti artık gerçekleri görmek zorundadır! 12 Haziran'da iktidar ve muhalefeti belirleyen halkın oyları değil, Batı'dır! 12 Haziran'da sandığa atılacak her oy, enerji ve ekonomi savaşlarına, şirket savaşlarına atılacaktır! Görmüyor musun milletim?

ABD’nin Ankara Büyükelçisi Ricciardone adeta "genel vali" havasında, Başbakan'ın programını yarıda kestirmiş, elinde ne olduğu meçhul bir dosyayla, sanki Türk milletiyle alay eder gibi, sanki PKK terör örgütüyle ilgisi varmış gibi de bir enformasyon havası yaratmıştır! Aynı zamanda organize suç ve terör örgütü olduğu bilinen PKK'yla mücadele etmeyen siyasi iktidar ve parlamento, Batı tarafından desteklenen bu örgütle ilgili de hiçbir çalışma içinde değildir. Aslında bu görüntü bile Türk siyasetinin tutsak alındığının kanıtıdır, fotoğrafıdır!

            Türkiye Ortadoğu'daki bataklığa adım adım sürüklenmektedir! Dışişleri Bakanı'yla muhatap olması gereken bir büyükelçi apar topar Başbakan'la görüşmüştür. Burada hangi talepler iktidardan istenmiştir? İktidar, kendisini 2002'de iktidara getiren ve iktidarda tutan kuvvete ne cevap vermiştir? Meydanlarda birbirlerine hakaret eden, kavga eden siyasi parti liderleri, ne üretiyor, ne ürettiyorlar! Birbirlerini de suçluyorlar ve "Senin partini bu dizayn etti", "Seni bu yönlendiriyor" diyorlar. Buradan halkıma soruyorum: Türkiye'de kurulmuş birçok partinin de söylem ve davranışları bakımından, siyaseten dizayn edilmiş olabileceğini hiç düşündün mü?” (Sadettin Tantan, Yurt Partisi Genel Başkanı, 27 Mayıs 2011-Cuma)

 EN ÇILGIN (!) PROJE’LERDEN BİRİ

Mustafa Nevruz SINACI

            Tarih 19 Temmuz 2006, Anadolu Ajansı haberi:          

60 bin Türkçe öğretmenine ABD yolu gözüküyor; “Dünya'da Amerikan karşıtlığını artması sebebiyle 2007 -2008 eğitim öğretim yılında, Amerika'daki okulların yüzde 60'ında Türkçe, Rusça ve Çince, seçmeli yabancı dil dersi olarak konulacak. ABD Başkanı George W. Bush'un 'küresel birliktelik' çalışması olarak nitelenen yeni dil seçenekleri yasası, yılsonuna doğru ABD Temsilciler Meclisi'nde kabul edilecek. Üç yeni dil seçeneği için bütçeden 100 milyon dolar ek ödenek istenecek. Türkçe eğitim için 60 bin Türk öğretmen ABD'de iş fırsatı yakalayacak. ABD'de şu anda 100 bin civarında yabancı öğretmenin çalıştığını düşünürsek, 60 bin rakamı oldukça yüksek. Türkçe öğretmenleri bunu bir fırsat olarak değerlendirirken, ABD'nin adımına temkinli yaklaşanlar da var. Yasa resmileştikten sonra Türkçe öğretmen alımına başlanacak. Edinilen bilgilere göre; Liselerde görevli öğretmenler yıllık 38 ila 44 bin dolar, üniversitelerde çalışacaklar ise 40 bin ilâ 54 bin dolar kazanacak. Öğretmen seçerken aranan özelliklerden bazıları şöyle: Çok iyi derecede İngilizce ve Türkçe bilmek; 25 ila 30 yaş arasında olmak; Öncelikle Yurt dışında eğitim görmüş olmak ve Türkiye'den iyi bir referans gösterebilmek...”

            (Bakınız lütfen: http://www.tgrthaber.com.tr/news_view.aspx?guid=49f78e0b-a115-4a69-8ac5-7f6350194a1b http://www.egitimgazetesi.com/read_news.php?nID=76895)

            Tarih 21 Mayıs 2011. Süreci özenle takip eden, bir Vakıf Üniversitesi Mütevelli Heyet Başkanı dostum, beni bir “bilgi not” ile yeni gelişmelerden haberdar ediyor: 

            “Sayın Mustafa Nevruz SINACI;  .....bu yeni bir gelişme, çok enteresan. Bana ABD barış gönüllüleri projesini hatırlattı. Onlardan sonra biliyorsun ülkemin gençliği sağ sol diye ayrıldı. Kıran kırana.. Halâ birbirimizi kırar dururuz... 2006’da üniversite için arşivlediğim ABD’nin alacağı 60 bin Türk öğretmen haberini de gönderiyorum.  İki haberi de karşına koy bak.. Guantanamo da ki eğitilen Kürtlerle birlikte düşün ve fotoğrafı gör. DES başkanı ile bu konuyu paylaş. MI6’nın muteberi 2 bin hocaya kadro bulamazken bunların kadrosu nereden maaşı nereden?.. Büyük bir ihanet tezgâhı daha başlıyor galiba!..”

21 Mayıs 2011 Yalcın Koçak, 18. Dönem Sakarya Milletvekili  

http://www.ogretmenatama.com/meb-personel/40-bin-misafir-ogretmen-geliyor.htm
            İŞTE, GERÇEK BİR "HAİN VE ÇILGIN" PROJE...

27 Mayıs 1960 kalkışmasını icra ve ifa eden "ihanet şebekesi" de aynı yolu kullanarak, ülkemize 13.000 dolayında CIA casusu getirtip; Bütün il, ilçe, kasaba ve 40 bin bakir köyü dolandırarak, kılcal damarlarımıza kadar "milli profilimizin mastır plânını” çıkarttırmışlardı.

Sonra malum ve menfur, dâhili ve harici bedhahlar tarafından "ihanetle mayalanmış mezar toprağı” serpildi; Kara büyü, menfur kâbus çöktü, çöreklendi insanların üstüne ve Türk milleti alçakça, kalleşçe çökertildi. Şimdilerde bu ihanet ve peşkeşin cezası çekilmekte...

EĞER!...

Evet; eğer ME Bakanı, onun akıl hocası, danışmanları ve şahsen sorumlu olduğu siyasi makamlar zerre kadar Türk ve İslâm; “Beyin iğfaline maruz kalmamış, akil, namuslu-dürüst, onurlu, soylu ve sorumlu" unsurdansa;, Türkiye de, “inadına yabancı dil ile eğitim ve öğretim zulmüne" son verilir; Buna mukabil, yabancı dil öğretiminde ‘Osmanlı modeli’ benimsenerek; Sadece "gerekli" kişilere "lüzumlu diller" öğretilir. Diğerleri için "yabancı dil" ihtiyari olur ve devletçe teşvik edilir; Politika: Türkçenin dünya dili olması yönünde şekillenir, yoğunlaşır ve olgunlaşır. Atatürk’ün, “Güneş Dil” teorisi tam ciddiyetle ele alınarak; ABD’ye 60 bin Türk Öğretmen konusu dayatılır. AB’ye de.. Aksi takdirde, AB kölesi veya Amerikan uşağı olma, kalma yolunda yürümek zorunda kalınacaktır. Başta hükümet, ME Bakanlığı, onurlu, sorumlu ve soylu vatandaşlar bu konuya sahip çıkmalıdır.

İyi insan, iyi vatandaş, erdemli ve sorumlu yöneticilere saygı bakidir.

Potansiyel hainler, dâhili ve harici bedhahlar ve işbirlikçiler kahrolsun. 

MİLLİ EĞİTİM’İ HADIM ETME ÇABALARI

Mustafa Nevruz SINACI

İKO Şeref Başkanı Mustafa Nevruz SINACI ve MYK

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Milli Eğitim’imiz, 27 Aralık 1947’de imzalanan ve adı tarihe, "Fulbright Antlaşması" olarak geçen; "Türkiye ve ABD Hükümetleri arasında eğitim komisyonu kurulması hakkında Antlaşma” sonucu müfredat bütünüyle Amerikalı uzmanlar ve CIA tarafından, ABD çıkarları doğrultusunda biçimlendiriliyordu. Senatör Haydar Tunçkanat'ın "İkili antlaşmaların iç yüzü" ve "Amerikan Emperyalizmi ve CIA" adlı kitabında açıkladığı üzere, 27 Aralık 1947'de imza edilen Eğitim Komisyonu'yla ilgili anlaşmanın 5.maddesi şöyleydi:

“Komisyon; dördü TC vatandaşı ve dördü ABD vatandaşı olmak üzere sekiz üyeden kurulu olacaktır. Bunlara ek olarak Türkiye'deki ABD diplomatik heyetin başı (Büyükelçi) komisyonun fahri başkanı olacaktır. Komisyonda oyların eşit olması durumunda kesin oyu misyon şefi (büyükelçi) verecektir.” Komisyonun ABD vatandaşı olan 4 üyesinden ikisinin elçilikteki CIA mensupları arasından seçileceğinden kuşku duymamak gerek. Böylece CIA, MEB'na rahatça sızma imkânı bulacak, komisyon üyesi sıfatıyla öğrenci ve eğitim üyeleri arasında ajanlar devşirmekte hiçbir güçlükle karşılaşmayacak; Ayrıca, ders kitaplarına ABD propagandasının etkinliğini artırmak için malzeme hazırlayacaklardır.

O günden 2007 ye 58 yıldır, "Milli Eğitimimizi” ve daha pek çok icracı bakanlığımızı Amerikalı uzmanlar yönlendiriyor. Bu durun, 2007'de de böyledir ve “Fulbright Commision” adı altında Türk “Milli” Eğitimini biçimlendiren kurulun başında 2007'de Amerikan Büyük elçisi oturmaktadır.(bu gün de o kadar taviz verdiğimize göre bu şartlar muhtemelen aynı şekilde, belki daha da ağır şekilde devam etmektedir. Bundan daha ağır ne olacaksa?)

İsmet İnönü, Türkiye’nin “Amerikan Yarı-Sömürgesi” olduğunu açıklıyor:

Yalnızca MEB’nın değil, daha pek çok bakanlığın1949'dan beri Amerikalı uzmanlarca güdümlendiğine ilişkin acı gerçek, Türkiye'yi Amerikan yarı- sömürgesi durumuna düşürerek Türk ulusunun anlına bu lekeyi süren İsmet İnönü tarafından, yıllar sonra,1963'de "timsah gözyaşlarıyla" şöyle itiraf etmişti: "Hükümetin daha bağımsız ve kişilik sahibi bir dış politika izlemesi isteniyor. Herkes aynı şeyden söz ediyor. Nasıl yapacağım? Karar vereceğim ve işi ilgili teknisyenlere havale edeceğim. Onlar çalışma yapacaklar ve öneriler hazırlayacaklar. Yapabilirler mi bunu? Yapamazlar. Çünkü hepsinin çevresinde uzman denen yabancılar dolu. İğfal etmeye çalışıyorlar. Başaramazlarsa işi sürüncemede bırakmaya çalışırlar. O da olmazsa karşı tedbir alırlar. Bir görev veriyorum, sonuç bana gelmeden, Washington'un haberi oluyor. Sonucu memurlardan önce sefirden öğreniyorum. Bağımsızlık savaşından sonra Lozan'da asıl mücadele de bu uzmanlar konusunda oldu. Yoksa sınırlar zaten fiili durumdu. Tazminat işini 2 devlet aramızda çözerdik. Bütün mesele ve mücadele idaremize yapılmak istenen müdahale yüzünden çıktı. Bir tek uzman vermek için büyük ödünler vermeye hazırdılar. Dayattık. Biz onların neden ısrar ettiklerini biliyorduk.  Onlar da, bizim neden inatla red ettiğimizi çok iyi biliyorlardı. Böyledir bu işler, peygamber edasıyla size dünyaları vaad ederler. İmzayı attınız mı ertesi günü gelirler. Uzman personeli gelmiştir, teçhizatı gelmiştir, üsleri gelmiştir. Ondan sonra sökebilirsen sök artık. Gitmezler. Ancak, bu sorunun üzerine vakit geçirmeden mutlaka gitmek gerek. Yoksa ne bağımsız dış politika ne bağımsız iç politika güdemez, havanda su döversiniz. Sanmayın ki bu kolay bir iştir. Denediğinizde başınıza neler geleceği bilinmez..."

Türkiye'nin Şubat 1948'de 705 bin dolar olan döviz varlığını; Mayıs 1950'de eksi 12 milyon dolara; 1946'da 214 ton olan altın varlığını 1949 sonunda 123 tona indiren;, Devlet kasasında yeterince altın ve döviz bulunmasına karşın, borç alarak ülkeyi Amerika güdümüne sokan İsmet İnönü'nün bu yüz kızartıcı açıklamaları karşısında: "Madem bunları biliyordunuz, öyleyse niçin ABD ile antlaşmalar yaparken Türkiye'ye Amerikalı uzmanlar dolmasına neden olacak maddelere imza addınız?" demek gerekiyor. İ. İnönü'nün bu sözleri, kendisinin ülkeyi içine düşürdüğü durumu tüm çıplaklığıyla gözler önüne serdiği gibi, onu, sözde bir kahraman, Cumhurbaşkanı, Başbakan olarak ne denli çaresiz olduğunu da ortaya koymaktaydı.

(*) ABD Türk eğitim sistemini nasıl ele geçirdi-3, Ahmet Efeoğlu.

                     Türkiye'nin Siyasal İntiharı - Yeni Osmanlı Tuzağı, Cengiz Önakıncı

HANİ PEŞMERGELER GUAM'A GÖTÜRÜLMÜŞTÜ

Mustafa Nevruz SINACI

            Bu seride yayınladığım makalelerle önce, Amerikalı Öğretmen; Amerika’ya öğretmen veya Amerika’dan Öğretmen konusunda yaşanan polemik konusunu açtım ve bütün ayrıntıları ile açıkladım. (Bak: En Çılgın Projelerden Biri) Sonra, “Milli Eğitim davası nasıl Amerikanın eline teslim edildi” hakkında tarihi bilgi ve belgeler üzerinde halkı aydınlattım. (Bak: Milli Eğitim’i Hadım Etme Çabaları) Bu makale de ise, fotoğrafta müttefikimiz olarak görünen ve eş başkanı TC vatandaşı ABD’nin, gözümüzün içine baka-baka ülkemizi bölme/parçalama çabaları konusunda bazı bilgiler vereceğim.

Bunun en başta gelen iki önemli nedeni var.

Birincisi: Bütün bu çalışmaların sebep ve hikmetini teşkil eden “Amerika’ya 60 Bin Öğretmen gönderecekken (2006 W. Bush dönemi); Obama’nın gelmesi ve Recep’in, alenen “BOB eş başkanıyım” demesi sonrası, Amerika’dan 40 Bin Öğretmen alımının gündeme gelmesi muamması ile ilgili. İkincisi: ABD yetkililerinin, geçen hafta (19 Mayıs) basına açıklamalar yaparak, “Kürt sorununu acil olarak çözmezseniz, Güneydoğu’da kalkışmalar olacak” diye Türkiye’yi açıkça tehdit etmiş olmasıdır. Hem de 51 yıl önce yediği haltın, alçaklık ve küstahlığın yıl dönümünde!.. (Cumhuriyet, Leyla Tavşanoğlu, 27 Mayıs 2011).

            Artı: İmralı da (sözde) mahpus Bebek katili Ermeni Artin Agopyan’ın ABD’deki kumanda merkezlerinden aldığı işaretle, bir süreden beri “15 Haziran gününden sonra kıyamet kopacak” diye gazetelere iç savaş ilanları vermesidir. Ayrıca, seçim sathı mailinde açığa çıkan ve gelişen olaylara, lokal isyan, mevzi kalkışma ve taarruzlara baktığımızda; Türkiye’nin bu gün AKP, Recep ve gafil, dalaletle malul muhalefet sayesinde fiilen bölünmüş olduğunu görüyoruz. Öyle ki, Diyarbakır’ın merkezine asi ve hain Şeyh Sait heykeli dikilmiş; Güney Doğu da ABD ve İsrail’e bağlı hükümetçikler kurulmuştur.

            K.IRAK’TA PİŞTİ, ANADOLU’YA DÜŞTÜ

            Evet, ateş Irak’ın kuzeyinde ki ABD, İsrail nüfuz/işgal bölgesinde pişti.   

            Şöyle ki: ABD, Körfez Savaşı'ndan sonra Irak'tan kaçırdığı ve Büyük Okyanus'taki Guam Adası'nda özel olarak eğittiği 2 bin 500 peşmergeyi geçen yıl Kuzey Irak'a gönderdi. Bunların bir bölümü terör ve tedhiş örgütüne monte edildi. Askeri kaynaklarca da doğrulanan bilgiye göre ABD, uzun süre Guam Adası'nda tuttuğu peşmergelere yönelik nihai eğitimi Küba'daki Guantanamo Üssü'nde verdi. 'Guamergeler' olarak adlandırılan 2.500 peşmerge, İncirlik üzerinden Kuzey Irak'a geçirildi. ABD Özel Harekât birimleri tarafından eğitilen peşmergeler Musul ve Kerkük'ün güvenliğinde birinci derecede rol oynayacak biçimde en kritik ve stratejik noktalarda konuşlandırıldı.

ABD tarafından Guam'a götürülmeden önce özel olarak seçilen 5 bin peşmergenin 2 bin 500’ü askeri eğitim alırken, diğer 2 bin 500 kişi de ileride kurulacak sözde Kürt devletinin kurumlarında görev almak üzere “"Amerikan ve İngiliz ‘Casus yetiştirme merkezi"nde eğitim verilmek için Londra’ya götürüldü. ABD'nin Türkiye'yle sürdürülen mutabakat zaptı; Yeşil hat ve kırmızıçizgi görüşmelerinde Musul-Kerkük'e Kürtler'in girmeyeceğine ilişkin kesin taahhüdüne rağmen, bu şekilde bir tavır sergilemesi rahatsızlığa neden oldu. Dönem itibarıyla Türkiye'nin bu konudaki görüşü ABD makamlarına iletilmiş olmasına rağmen etkili olmadı.

SÜREÇTE SONA DOĞRU!..

Sürece dikkat edin lütfen!.. Önce Lozan’a karıştırılan fitne, fesat ve tefrika... Sonra Atatürk’ün sinsice öldürülmesi (AGONİ, Ogün Deli); 11 Kasım 1938 karşı devrim ve 1944’e kadar estirilen Türk, Müslüman düşmanlığı. 1947 Fulbright!.. Marshal yardımları ve ABD ile İnönü arasında vaki Türkiye aleyhine antlaşmalar. Derken, “büyük bir ihmalin sonucu vuku bulan kaza” diye niteledikleri 14 Mayıs. Akabinde (10 yıl sonra) 27 Mayısta büyük intikam, Atatürk’ün askerleri, anayasası ve siyasetçilerine Amerika destekli tasfiye... 13 Bin küsur CIA Casusunun “Barış Gönüllüsü” adı altında Anadolu’ya nifak tohumları ekme operasyonu..

Şimdi “Büyük Bekraund” (altın vuruş) zamanı. 12 Haziran da. Haydi bakalım!..    

  FESAT, TAHRİF VE TEFRİKA; DERSİM

Mustafa Nevruz SINACI

            Tekrar parlâmenter olmak uğruna varını yoğunu ortaya koyanların bir kısmı müseccel; bir kısmı da potansiyel hırsız; Tam bir gözü dönmüşlükle ağzına geleni, tahrik ve küfürle ifade edenler ise “gaflet, dalâlet ve hıyanetle malul” mütegallibe kuludur. Bunların ağzından çıkanı, kulakları duymuyor. Âlemi kör, allâmı sersem sanıyor; Vur abalıya vur hesabı, tam bir fesatlıkla işkembe-i kübradan atıyorlar. Menfurlar şeyh said’in heykelini diker, diğeri İskilipli Atıf hoca kâfirini göklere çıkartır; Başka bir gafilse “Dersim’in itibarı iade edilecek, intikamı alınacak” demekte. Öncekilerin yalanı çok ayan, sağır sultan hakikati biliyor. Amma Dersim konusunda dezinformasyon, mide bulandırıp, kafaları karıştırmak, tıpkı Madımak’ı sağcılar-milliyetçiler yaptı demek gibi, büyük bir yalan ve iftira. Nitekim, yıllar süren feryadımıza rağmen, şimdi ancak Madımak ve Başbağlar’ın failleri, katilleri, iğrenç ve alçak provokasyon karası yenice aydınlanma yoluna giriyor!.. Oysa, işte hak, işte hakikat, buyurun okuyun:       
            Dersim'de ne oldu Atatürk ne yaptı?

Dersim isyanıyla ilgili en büyük yalan, isyanın büyük bir katliamla bastırıldığıdır. Doğru, isyan çok sert bir şekilde, isyancılarla çarpışa çarpışa bastırıldı, ancak iddia edildiği gibi bir katliam yoktur. Kriptoların iddialarına göre toplam 90.000 insan öldürülmüş, 100.000 kişi sürülmüş. Yalan. Çünkü 1935 nüfus sayımına göre Tunceli'nin toplam nüfusu 101 bindir! Zorunlu göçe tabi tutulan insan sayısı yaklaşık 5 bin; Zaten 1940 nüfus sayımında Tunceli'nin nüfusu 95 bin. Resmi rakamlara göre, ilk Dersim harekâtında öldürülen isyancı sayıcı sadece 265'tir, şehit asker sayısı ise 29. Toplam idam edilen ise 7'dir! Bunlar da elebaşları olan aşiret reisleridir. İşte Atatürk iktidarının verdiği rakamlar. İsteyen Atatürk'e inansın, isteyen yalancı ve müfteri kriptolara!.. Seçim serbest! Peki Dersim niye isyan etti? Naşit Uluğ'un 1938'de basılmış “Tunceli Medeniyete Açılıyor” isimli kitabını açın okuyun ve Atatürk'ün bu isyanı bastırmaya neden bu kadar önem verdiğini öğrenin. Kitapta, şu değerlendirmeler yapılıyor:

“Doğu illerimizdeki kötülüklerin başında memleketin emniyet ve asayişini tehdit eden hıyanet ve şekavet ocakları vardı. Halkı esir gibi kullanan derebeylik ve toprak ağalığının yanında, bunların daha korkuncu olarak aşiret sistemi geliyordu. Bu sistem, Kemalist rejim muvacehesinde fiili bir isyan ve itaatsizlikten farklı görünmüyordu.”

DİKKAT!.. Doğudaki ilkel ve insanlık dışı aşiret yapısı, Atatürk'ün en çok mücadele ettiği düşmanlardan biriydi. Yüzlerce yıldır bölgede feodal bir baskı düzeni kurmuş olan Rum ve Ermeni asıllı sözde Kürt aşiretleri, en başından itibaren Atatürk'ün bu medeniyet projesine (Türk İnkılâbı’na) karşı çıkarak; Kendi gerici toplumsal yapılarını devam ettirmeye çalıştılar. Kurtuluş Savaşı'yla kovulmuş emperyalistler, aşiretlerin bu gerici isyanlarını her seferinde destekleyip yardım ve yataklık yaptılar. 1937 ve 1938'deki Dersim isyanları Atatürk dönemi Kürt isyanlarının en sonuncusudur. Tabii, Atatürk bu isyanları bugünkü AKP iktidarı gibi izlememiş, isyancılarla anlaşmamış, isyancıların ardındaki emperyalistlere teslim olmamış ve Türk milletini bölecek adımlara izin vermemiştir. Dersim isyanı “açılımlar” ve isyancıların bölücü emelleriyle uzlaşılarak değil, askeri bir harekâtla bastırıldı. Aynen Şeyh Sait ve Ağrı isyanı ve diğer Ermeni orijinli kalkışmalarda yapıldığı gibi...

Bugün feryat figan eden sözde Kürtçülerin derdi budur. Türk devletinin ASALA terör ve tedhiş eşkıyasına teslim olmasını ve “sözde bir Kürt devletine” göz yummasını isteyenler, Atatürk'ün Dersim isyanını bastırmak için yaptıklarına tabii ki karşı çıkacaktır. Zira menfur amaçları Atatürk'e saldırmaktır. Dersim isyanıyla ilgili yürütülen propagandanın kökeninde derin bir Atatürk, Türk ve TC düşmanlığı yatmaktadır. Atatürk'e açıktan saldırmaya cesaret edemeyen kriptolar, “Dersim'de katliam yaşandı” yalan ve iftiralarıyla bunu dolaylı yollardan gerçekleştirmeye çalışıyor. Gerçekte iddiaların aksine Dersim isyanı bastırılırken bir ‘katliam’ kesinlikle yaşanmamış; Aşiretleri tasfiye eden, Doğuyu sömüren derebeylik rejimini ortadan kaldıran Atatürk ve Türk İnkılâbına karşı direnen gericilerle mücadele edilmiştir, o kadar.

Kaynak: Naşit Uluğ, Ankara -1938 “Tunceli Medeniyete Açılıyor” // Mayıs-2011

 DERSİM İSYANI VE GERÇEKLER (1)

Mustafa Nevruz SINACI

Evet, Dersim isyanı askeri bir harekâtla bastırılmıştır, ancak bu harekâtta iddia edildiği gibi büyük katliamlar falan yaşanmamıştır. Kriptoların “90 bin kişi öldürüldü, 100 bin kişi zorla göç ettirildi” iddiaları bir hayalden başka bir şey değildir. Yalnızca nüfus rakamlarına bakmak bile bu yalanı ortaya koymak için yeterlidir.

İsyan öncesi Tunceli nüfusu 1935 rakamlarına göre 100 bindir. İsyan sonrasındaki 1940 sayımındaysa 95 bindir. Aradaki 5 bin fark da isyan sonrası zorunlu göçe tabi tutulan aşiretlerin nüfusudur. Hangi aşiretten kaç kişinin zorunlu iskana tabi tutulduğu belgelerde de sabittir ve bunun toplamı da 3470'tir! Üstelik, 1940 yılı sayımındaki 95 bin nüfus o dönem için çok büyük bir rakamdır. Tunceli'de bugün bile, 2008 rakamlarına göre, 87 bin kişinin yaşadığını düşünürsek, iddia edildiği gibi bir katliamın yaşanmadığı kolaylıkla ortaya çıkar.

Atatürk isyana hazırlıklıydı.

Müfteriler Dersim'de sistemli bir katliam yaşandığını iddia ediyor. Halbuki durum böyle değil. Dersim isyanı için Kürt aşiretleri yıllarca hazırlık yapmış, Atatürk liderliğindeki Türk devleti de isyan başlayana kadar askeri hiçbir harekâta girişmemiştir. Kemalist iktidarın 30'lu yıllarda Tunceli'de yaptıklarını incelersek gerçeği görebiliriz. 1930'daki Ağrı isyanının bastırılmasının ardından Doğu Anadolu'daki gücüne büyük darbe vurulan hainlerin Dersim dışında tutunabilecek bir yeri kalmamıştı. Dersim'deki Kürt aşiretlerinin bir ayaklanmaya hazırlandığı daha 30'ların başlarında tespit edilmiş; Pek çok resmi raporun yanı sıra Başbakan İnönü ve Ekonomi Bakanı Bayar'ın Şark Raporları da, bu konuda uyarılarla dolu. Atatürk de isyanı elleri kolları bağlı beklemez. 1935'te “Tunceli Vilayetinin Kurulmasına İlişkin Kanun” kabul edilir. O zamana kadar Dersim olarak bilinen yöreye Tunceli ismi verilir.

Ancak Atatürk Tunceli'de yalnızca askeri önlemler almaz, Tunceli'ye “medeniyet” götürülür. Yüzlerce yıldır şehir merkezlerinden kopuk yaşamış Tunceli köyleri yapılan yol ve köprülerle “medeniyet”le tanışır. Hastane yapılır, doktor götürülür. Okul yapılır, öğretmen götürülür. Mahkeme yapılır, adalet götürülür... Zalim aşiret reislerinin silahlarına el konulur... Tabii tüm bu “medenileşme” hareketi gerici aşiretlerinin direnişiyle karşılaşır. Ve... 1937 yılının 21 Martında, yani, bugün asala’dan dönme eşkıyanın ayaklanma günü olarak kutladığı Nevruz da, Seyit Rıza liderliğinde Abasan Aşireti, Harçik Köprüsü'nü yakarak isyanı başlatır.

Aynı gece bir karakolumuzu basarak 33 askerimizi şehit edilir. 1920 Koçgiri isyanını liderlerinden ve Ağrı isyanına da katılmış Alişer ile Nuri Dersimi de isyancılar arasındadır.
Ertesi gün Pah Hükümet Konağı, ilçede yeni kurulmuş ilkokul ve hastane de ateşe verilir. İsyanın hedefi açıktır: Atatürk Cumhuriyeti'nin götürdüğü “medeniyet”in bütün simgeleri...
Tabii Atatürk, isyanın hemen bastırılmasını emreder. Ve dönemin Tunceli Valisi Korg. Abdullah Alpdoğan'ın komutasındaki 20 bin kişilik bir kuvvetle isyan bastırılır. Elebaşları idam edilir. “Dersim Harekâtı” olarak bilinen bu isyan bastırma operasyonu, bölgedeki aşiretlerin gücü tamamen kırılana kadar sürer. Aşiretlerin önde gelenleri, Tunceli dışına sürülür ve bölgede Cumhuriyet rejimi tam anlamıyla temin ve tesis edilir.

Müfterileri, dönme- devşirme ve kriptoların yalanları ve gerçeğin belgeler!

Varan 1: İsyanın lideri Seyit Rıza bir tarikat şeyhi ve aşiret reisiydi. Kendini solcu, ilerici ve sosyalist olarak tanıtan bir insanın Dersim isyanını savunması kadar komik bir şey olamaz. Çünkü Dersim isyanı kesinlikle bir halk hareketi ya da ilerici bir ayaklanma değildir.
İsyanın lideri Seyit Rıza, Dersimli bir aşiret reisidir. Ve Atatürk, Dersim’deki aşiret yapısını ortadan kaldırmak istediği için ayaklanmıştır. Seyit de zaten bir isim değil, sözde Peygamber soyundan gelen Şeyh anlamında yerel bir dini unvan, Müslümanlara iftira ve iğrenç yalandır.

Anlayacağınız, Dersim isyanı, aslı Ermeni olan bir derebeyinin, sözde bir dini liderin, bir şeytan tarikatı şeyhinin, zalim ve ceberut bir aşiret reisinin Atatürk Cumhuriyeti’ne ve Türk İnkılâbına karşı, düşman devletlerin yardım ve yataklığı ile “alçakça ayaklanmasından” başka bir şey değildir. Bu anlamda Menemen ayaklanmasından hiçbir farkı yoktur.

 DERSİM İSYANI VE GERÇEKLER (2)

Mustafa Nevruz SINACI

Varan 2: İsyancılar Fransız işbirlikçisiydi. Bütün diğer sözde Kürt isyanları gibi Dersimde emperyalistlerin kışkırtma ve desteğiyle başladı. Nasıl ki, Şeyh Sait isyanı Musul-Kerkük meselesinin görüşüldüğü kritik dönemde İngilizler için bir koz olduysa, Dersimde, Hatay’la ilgili çok nazik bir dö­nemde Fransızlar tarafından kullanılmış; isyancıların üzerinden de Fransız ordusuna ait silahlar çıkmıştır. Elebaşlarından Nuri Dersimi de, isyan bastırılınca Fransız mandası Suriye’ye kaçmış ve Fransız Hükümeti’nin koruması altında yaşamıştır. Bugün, Dersim’de katliam yaşandı yalanlarının; AB para ve himayesi ile yapılan hain şebeke sempozyumlarında dile getirilmesi “bu nedenle” bir tesadüf değildir.

Varan 3: Seyit Rıza İngiltere’den destek istedi?.. İsyanının lideri Seyit Rıza’nın isyan sırasında, İngiliz Dışişleri Bakanlığı’na gönderdiği 30 Temmuz 1937 tarihli şu mektup sözde Kürt isyanlarının işbirlikçi karakterinin en açık delillerinden birisidir:

“Büyük Britanya Dışişleri Bakanlığına,

Yıllardır, Türk Hükümeti asimilâsyon faali yapıyor ve bu amaçla halkı eziyor, Kürtçe yayın ve gazeteleri yasaklıyor, anadilini konuşan insanlara işkence ediyor ve sistematik olarak Kürdistan’ın bereketli topraklarından söküp Anadolu’nun çorak bölgelerine göçe zorluyor ve birçoğu oralarda telef oluyor. Türk Hükümeti son olarak yapılan anlaşma gereği işkencelerin dışında tutulan Dersim’e de girmeye çalıştı. Olay karşısında Kürtler, uzak sürgün yollarında yok olmaktansa, 1930’da Ağrı Dağı, Zilan vadisi ve Beyazıt’ta yaptıkları gibi, kendilerini savunmak üzere silaha sarıldılar. Üç aydan beri ülkemi, acımasız bir savaş kırıp geçiriyor. Savaş araçları bakımından eşitsizliğe rağmen ve bombardıman uçaklarının yangın ve zehirli gaz bombaları atmalarına rağmen, ben ve arkadaşlarım Türk ordusunu başarısızlığa uğrattık. Direncimiz karşısında köyler bombalanıyor, ateşe veriliyor, savunmasız kadın ve çocuklar öldürülüyor. Böylelikle Türk Hükümeti, başarısızlığının intikamını tüm Kürdistan’da işkence yaparak almak istiyor. Hapisler ağzına kadar Kürtlerle dolu. Aydınlar kurşuna diziliyor, asılıyor veya ücra köşelere sürülüyor. Ülkelerinde bulunan 3 milyon Kürt, barış içinde yaşamak, özgür, kendi ırkını, dilini, geleceğini, kültürünü ve uygarlığını korumak istiyor; benim sesimle ekselanslarınızdan maruz bulunduğu zulüm ve adaletsizliğe son vermek için, Kürt halkını hükümetinizin yüksek ahlakî etkisinden yararlandırmanızı diliyor. Sayın Bakan, en derin saygılarımızı sunmaktan onur duyarım. Seyit Rıza Dersim Başkomutanı”

Varan 4: Türk komünistleri ve Komünist Enternasyonal de isyana karşı çıkmıştı:

Dönemin Türkiye Komünist Partisi de Komünist Enternasyonal de Dersim isyanının feodal ve gerici bir ayaklanma olduğunu tespit etmişti: “İki ayı aşkındır Ankara Hükümeti, Dersim bölgesindeki aşiretlerin yeni bir gerici ayaklanmasını bastırmakla uğraşıyor. Feodal unsurlar, Kemalist Parti tarafından gerçekleştirilen reformlara rağmen, bugüne kadar ülkenin bu sapa bölgesinde barınmayı başarmışlardır. Dersim, Türkiye'nin ulusal ekonomisi dışında kalmaktadır. Öyle ki başka bir vilayetten hiçbir tüccar, Dersim'de iş yapmayı göze alamazdı.

Devletin Dersim'de askerlik yükümlülüğünü gerçekleştirmesi, vergi toplaması, bugüne kadar mümkün olmamıştır. Dersim’in hâkim tabakaları, yürürlükteki yasalara rağmen, kendi yasa dışı ayrıcalıklarını koruyabilmişlerdir. (...) Amacı, göçebeliğe son verme ve aşiret reisleriyle (şeyhler, beyler, ağalar ve seyyitler) onların kiralık adamlarını B.Anadolu’nun modernleşmiş vilayetlerine sürme hedefini güden bir reform planını zorla uygulamaktı. Bugün, Kemalist hükümetin enerjik reformları yüzünden kendi iktidarlarını tehdit altında hisseden feodal unsurların ümitsiz direnişiyle karşı karşıya bulunuyoruz. İsyanın arifesinde Tapu Kadastro İdaresi, feodal aşiret reislerinin elinde bulunan halka ait malların incelenmesi ve saptanmasına ilişkin hükümet önlemlerini uygulamaya başlamıştı. Bu durumda feodalizm, kendi yasadışı egemenliğinin iktisadi temellerini yitirme tehlikesiyle karşı karşıya bulunduğunu hissetti.

İşte, özellikle bu önlem, isyana yol açan neden olmuştur.”

  DERSİM İSYANI VE GERÇEKLER (3)

Mustafa Nevruz SINACI

Komintern, 1925’teki Şeyh Sait isyanına da şu gerekçelerle karşı çıkmıştı: “Mustafa Kemal, genel olarak ulusal kurtuluş hareketini temsil etmekte ve Türkiye'nin demokratlaşması ve feodal kalıntılar ile sahte din adamlarının etkisinden kurtarmak için çalışmaktadır. Kemal’e karşı, ilk olarak emperyalizm, 2. olarak feodal ağalar, 3. olarak sahte din adamları ve 4. olarak liman şehirlerinin yabancı sermayeye bağlı ticaret burjuvazisi mücadele etmektedir.”

Varan 5: İsyan Atatürk’ün baskıları değil; Atatürk döneminde yapılan köprü ve yollar yüzünden çıktı. 21 Mart 1937'de isyancılar tarafından yıkılan Harçik Köprüsü Dersim isyanı iddia edildiği gibi Atatürk Cumhuriyeti’nin baskıları yüzünden başlamamıştır. Halka baskı yapmak bir yana, Atatürk, Dersim’deki aşiret yapısını ilga ile Tunceli halkını özgürleştirmek için büyük çaba göstermekteydi. Şehrin ismi bu yüzden Tunceli olarak değiştirilmişti. Bu nedenle bugün Tunceli ismine tahammül edemeyenlerin, Atatürk’ün Şapka Devrimine karşı çıkanlardan hiçbir farkı yoktur. Çünkü Dersim ismi isyanın değil, halk üzerindeki haksız zulüm ve feodal baskının simgesidir. Tunceli ise o derebeylik baskısını kaldırmak isteyen Atatürk devrimciliğini simgeler. Ancak çıkarları zedelenen aşiretler ve “seyit” denilen sahte din adamları Türk İnkılâbı ve Atatürk’ün idaresine, karşı çıktılar. Menemen’de yaşanan gerici isyanın bir benzeri böylece Dersim’de başladı. İsyancıların ilk hedefi devletin binbir zorluk ve masrafla yaptığı köprüler oldu. Munzur tarafı iki dağlık bölgeyi birbirine bağlayan Harçik Köprüsü uçuruldu. Yani, medeniyetin bir örneği sayılan köprüye bile tahammül edilmemişti!

SONUÇ VE ÖNERİLER:

Öncelikle altının çizilmesi gereken bir hakikat var ki, o da şudur.

1560 – l600 yıllarında Osmanlı Devleti’nin nüfus idaresini ele geçiren Ermeniler, kısa sürede Taşnak ve Hınçak zihniyetinin temellerini oluşturan bir ihanet şebekesi oluşturmuşlar ve Nüfus İdaresi’nin ellerinde olmasından yararlanma yollarını aramışlardır. Sonuçta karar kıldıkları yöntem çok vahşi ve alçakçadır.

Buna göre: Van ile Silifke arasındaki bütün yerleşim yerleri gizlice basılarak, yerleşik halk sessizce katledilip yerine; Din ve kimlik değiştirmiş gibi görünecek Ermeni nüfus ikame edilecek. Bu plân ve katliam, çok sessiz, gizli ve sinsi bir şekilde yıllarca sürdü. Değiştirilen ve dönüştürülen nüfus, özellikle Kürt ve Alevi olarak kendini açıkladı ve tanımladı. Yıllar sonra 1. Dünya Savaşı öncesinde Osmanlı sistematik jenosidin farkına vardı ve açıkça bilinen ve belli olan “mukayyet” Ermeniler nezdinde, tehcir dâhil olmak üzere; Bazı haklı, mutlak doğru ve yerinde, lâkin çok gecikmiş bazı tedbirler aldı. Bu nedenle:   

1. Ülkemizde, adı bilinen ve Türk Medeni Kanunu’na tabi, eşit haklara sahip, 1. sınıf vatandaş Ermeniler; Etnik kimliklerini kesinlikle gizlemek lüzumunu hissetmeden, son derece güvenli, sadık-samimi ve özgür vatandaşlarımız olarak baş tacıdırlar. Nadir istisnalar hariç; Hiç kimse bunlardan müşteki değildir. Bilakis gayrimüslim azınlık, herkesten hürmet gören, bulundukları yörenin mümtaz, müstesna ve muhabbet timsalidirler.       

2. Fakat sorun, etnik kimliklerini sır gibi saklayıp; Türkçüden Türkçü, milliyetçiden milliyetçi, sufi, sıddık, seyit, şeyh ve dede rollerine bürünmüş mukallitler, sahtekârlar, mürai ve münafıklar olarak aramızda dolaşanlardır. Bunlardan mürekkep gizli cemiyetler olduğu gibi; Örtülü Taşnak, Hınçak, Megalo İdea, Arz-ı Mevhut yapılanmaları ve diyasporalar; esası “Milli Devlet” olan Türkiye Cumhuriyeti parçalamak, bölmek, AB’ye peşkeş çekmek, Türk insanını Amerika’ya kul, köle, uşak yapmak için olağanüstü bir çalışma ve çaba içindedirler.  

3. Bu menfur odaklar aynı zamanda bilumum hırsızlık, yolsuzluk, yalan-talan, anarşi, terör ve tedhiş unsurlarının organize liderleridir. Devleti etkisizleştirmek için her kılığa girer ve hiçbir melâneti icradan geri durmazlar.

ÇARE: Devlet bunları bilmek; Bilinçle acil önlem ve ‘karşı tedbir’ almak zorundadır.    

(*) Yararlanılan Kaynak: Onur Öymen ve Özgür Erdem makaleleri. Ankara-2011